We buitelen over elkaar heen om te verkondigen dat we zo’n situatie als in USA hier niet willen. Wij in Nederland, en het oude Europa, hebben immers onze eigen veel geprezen democratie. Maar hier kraakt en piept het evenzo. Toch zie ik al een tijdje ook een aantal positieve ontwikkelingen. Om met Maureen Dowd, columniste in New York Times, te spreken: “We zitten op het puntje van onze stoel” sinds “Donald de eerste” is aangetreden. Volgens haar is dat zijn enige verdienste. Lees vooral haar column “Trump’s gold lining” of de vertaling in de Volkskrant van 14 februari.
Gelukkig laten we ons hier van alle kanten ook steeds vaker en duidelijker horen. De onbeschofte uitingen daargelaten, die waren er al langer. Maar in allerlei geledingen tot en met de elite, spreken we ons eindelijk uit. We zoeken het debat. En schudden we de politieke correctheid af. We durven het oneens te zijn op inhoud, we zijn fact checkers geworden. Partij Denk komt niet weg met trollen op social media. Rutte kan niet meer draaien om de hete brei. Millennials springen op de bres voor “onze democratie” en roepen jongeren op vooral te gaan stemmen. Politieke partijen ontkomen er niet aan om hun programma’s te laten checken door het CBS. Er zijn mooie initiatieven van burgers zoals het Manifest voor de ouderenzorg dat nog dezelfde week met de minister besproken wordt. Of paginagrote advertenties die een appèl doen op één of meer waarden van onze Nederlandse samenleving. Voer voor mooie discussies. En het allermooiste: een cordon van mensen uit allerlei windstreken rondom een moskee in Rotterdam als symbolische bescherming tegen geweld van buitenaf.
En in Europa, ook daar realiseren de lidstaten zich dat ze eindelijk stelling moeten nemen in kwesties als vluchtelingen en lidmaatschap van de NAVO. Of komen individuele landen er achter dat het goed is om samen te werken om het terrorisme te bestrijden.
Heel eerlijk gezegd zit ik sinds het aantreden van “DJT” ook op het puntje van mijn stoel. En hoop dat zijn disruptieve en weerzinwekkende stijl van leiding geven aan een prachtig land, leidt tot nog veel meer stellingname in allerlei groeperingen. Dat normen en waarden de leidraad zullen worden voor onze democratie en in die in alle andere landen.
